- Szczegóły
- Witek Hanke i Katarzyna Kraska
Jest takie miejsce w Górkach Małych, gdzie odwiedzającym wydaje się, że przenieśli się w czasie. Jak się okazało, nie tylko w tej okolicy, ale praktycznie wszędzie tam, gdzie mieszkali ludzie, najważniejsze miejsce w ich domostwach zajmował piec. To wokół niego skupiało się życie mieszkańców. Wiadomo, było przy nim ciepło i bezpiecznie. Piec jest też sercem Chlebowej Chaty, którą udało się nam odwiedzić. Mieliśmy do wyboru kilka programów, które prezentowane są gościom. Wybraliśmy najpopularniejszy z nich czyli opowieść „ Od ziarenka do bochenka” przedstawiającą cały rok ciężkiej pracy rolnika. W starej stodole można się było przyjrzeć maszynom wykorzystywanym dawniej w rolnictwie. Tu też dowiedzieliśmy się, że z zebranych kłosów trzeba ziarno wymłócić, a dopiero po zmieleniu ziarna otrzymujemy mąkę, z której piecze się chleb. A i to nie tak całkiem od razu. Sam proces przygotowania ciasta i pieczenia chleba mieliśmy okazję podejrzeć podczas zajęć warsztatowych, które wszystkim podobały się chyba najbardziej.
- Szczegóły
- Witek Hanke
Komisja Zdrowia, Rodziny i Pomocy Społecznej Rady Miasta Ruda Śląska wybierała się do nas już w czasie Tygodnie Godności Osób z Niepełnosprawnościami, który zakończył się na początku miesiąca. Przeszkodziły w tym niestety względy zupełnie niezależne od nikogo, ale najważniejsze, że spotkanie doszło do skutku. Goście wysłuchali najpierw relacji kierownika warsztatu, który zgrabnie wprowadził ich w temat rewalidacji i rehabilitacji społecznej. Goście odwiedzili pracownie terapeutyczne i ze zdziwieniem przyjęli informację, że wszystkie te piękne prace, które mogli tam podziwiać, są tylko ubocznym produktem prowadzonych zajęć, których celem jest sama terapia uczestników. Dzięki niej czują się potrzebni i wartościowi, rozwijają swoje talenty i odkrywają nowe. Dzięki temu, że uczestnicy WTZ spędzają tu siedem godzin dziennie ich krewni i opiekunowie mogą nie tylko odpocząć, ale mogą podjąć pracę, co poprawia materialnie status ich rodzin.
- Szczegóły
- Bożena Tuszy
Mamy to - Olimpijskie srebro ze Światowych Igrzysk Olimpiad Specjalnych. Kasia Jaworek - uczestnik naszego Warsztatu Terapii Zajęciowej i zawodniczka Klubu Sportowego Olimpiad Specjalnych „Halembianka” Ruda Śląska wywalczyła medal w golfie, podczas rywalizacji na tegorocznych Ietnich zmaganiach sportowych w Berlinie. Cóż za radość, że z naszego grona wyłoniła się taka gwiazda na medal. Mozolne treningi dały rezultat, pan Marek Jelonek trener Kasi również osiągnął sukces. Brawo, Brawo, Brawo!!! Dzisiaj koleżanki, koledzy i instruktorzy na czele z panem kierownikiem Markiem Różańskim przywitali medalistkę na boisku przy Warsztacie Terapii Zajęciowej, do którego od wielu lat uczęszcza Kasia. Były gratulacje, uściski, może trochę małej niewinnej zazdrości, były kwiaty i standing ovation (oklaski na stojąco).
- Szczegóły
- Katarzyna Jeżyna i Witek Hanke
Na pewno większość z nas zna i kojarzy film Marka Piwowskiego – „Rejs”. Niezapomniane role Zdzisława Maklakiewicza, Jana Himilsbacha i oczywiście Stanisława Tyma jako samozwańczego kaowca przeszły do historii polskiego kina. Może, gdyby nagrać naszych mieszkańców podczas rejsu po Kanale Gliwickim powstałaby druga część tego dzieła? Wbrew pozorom nasi mieszkańcy wcale nie ustępują tamtym bohaterom dowcipem, a i niektóre ich powiedzonka również weszły do naszej, ośrodkowej klasyki tekstów. Rejs, w którym wzięliśmy udział, podobnie jak ten filmowy, snuł się… Tak to dość dobre określenie. Była to trwająca, przyjemna chwila relaksu dla wszystkich. Spokojny wypoczynek nad wodą. Mimo, że mieszkamy na Śląsku, nigdy nie wpadliśmy na pomysł, żeby tam pojechać. Jak widać i własny region potrafi czasami zaskoczyć. Kanał Gliwicki jest drogą wodną, która łączy Odrę z Gliwicami.
- Szczegóły
- Bożena Tuszy
Pandemia pokrzyżowała nam wiele planów, także te związane z wyjazdem na Spotkania Młodych na Lednicę. Dlatego też znaleźliśmy wyjście awaryjne - podążanie śladami Jana Pawła II. W ubiegłym roku była to Kalwaria Zebrzydowska, dziś Ludźmierz i Zakopane. Piątek godzina 7:00 - nareszcie wyruszamy…, a tu - ŚCIANA DESZCZU, burza kołysząca naszego busa… Co robimy? padło pytanie..., pakujemy się i w drogę, nie jesteśmy z cukru. Pan Daniel nasz kierowca był lekko zaniepokojony, ale dał radę przebrnąć przez najgorsze chwile. Choć wycieraczki nie nadążały zbierać morza deszczu z szyb my oddalaliśmy się coraz bardziej od „Halymby”. Rytmicznie bębniące krople deszczu trochę nas usypiały, a nawet zagłuszały, ale my z nadzieją czekaliśmy na promienie słońca.
- Szczegóły
- Witek Hanke
Każda wizyta telewizji w naszym Ośrodku jest dla nas zawsze wielkim wydarzeniem. Cieszymy się zawsze, kiedy ktoś dostrzega, że to co robimy na co dzień może być dla kogoś ciekawym materiałem do obejrzenia i robi z tego reportaż. Tym razem redaktor z telewizyjnej „Trójki” zadzwonił zupełnie niespodziewanie. Czy mamy coś ciekawego? Zawsze mamy coś ciekawego, tylko nie zawsze dla wszystkich… Okazało się, że panu redaktorowi chodziło o nagranie krótkiego materiału z kimś, kto w Dniu Ojca zechciałby się podzielić swoimi refleksjami związanymi z byciem ojcem. W przypadku naszych opiekunów to tak naprawdę chodzi o zastępowanie ojców, których większość z naszych mieszkańców nigdy nie miała. To nasi pracownicy – opiekunowie, czasami instruktorzy, a nawet dyrektorzy starają się zastępować im ojców biologicznych. Starają się robić to najlepiej jak potrafią, bo wiedzą jak bardzo jest to potrzebne ich wychowankom.
- Szczegóły
- Witek Hanke
Prace Andrzeja Krawca wisiały w holu głównym Urzędu Miasta już prawie miesiąc. Wystawa przedstawiająca dotychczasowy dorobek artystyczny jednego z naszych mieszkańców została przygotowana z okazji tegorocznego Tygodnia Godności Osób z Niepełnosprawnościami. To był bardzo dobry pomysł, aby właśnie w tym czasie i w tym miejscu zaprezentować możliwości osoby z tak wieloma ograniczeniami, która przy naszym wsparciu tworzy i jest w stanie dzielić się z innymi swoją plastyczną twórczością. Z satysfakcją zauważyliśmy, że ludzie często zatrzymywali się przy wystawionych obrazach. Z całą pewnością wielu z nich, mimo zamieszczonej notki o autorze, nie wiedziało, że jest on osobą niepełnosprawną. Przystawali i podziwiali. I to jest największy sukces naszego Andrzeja. W ostatnim dniu wystawy doszło nawet do spotkania naszego plastyka z panią Anną Krzysteczko – zastępcą Prezydenta Miasta między innymi do spraw związanych z kulturą.
- Szczegóły
- Kazimierz Szymeczko i Witek Hanke
Od najdawniejszych czasów ludzie używają muzyki, by okazać emocje. Grano i śpiewano po polowaniu na mamuta, pod balkonem ukochanej i w świątyniach. Nic dziwnego, że zajęcia „Wszystko gra!” cieszyły się dużą popularnością wśród naszych mieszkańców. Nie co dzień mają oni okazję spróbować swoich sił w grze na flecie, akordeonie czy gitarze. I nie chodzi tu o to chodzi, by w godzinę stać się muzykiem – wirtuozem, ale o to, by z pomocą instrumentu dać wyraz emocjom, dobrze się bawić i jeszcze dodatkowo czegoś się ciekawego dowiedzieć. Podczas, zapowiedzianych wcześniej specjalnie przygotowanym plakatem, zajęć mieszkańcy naszego Domu mogli do woli używać między innymi: akordeonu, klarnetu, gitary, harmonijki ustnej, wuwuzeli i drobnych instrumentów perkusyjnych. Mieli też możliwość zobaczyć, jak klawisze poruszają klapki ze stroikami akordeonu i jak ułożyć części podłużnego klarnetu w prostokątnym futerale.
- Szczegóły
- Witold Hanke za www.katowice.gosc.pl
Ingres arcybiskupa Adriana Galbasa, czyli uroczyste objęcie rządów w archidiecezji katowickiej, miał miejsce 17 czerwca 2023 r. w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Na ingres przyjechali biskupi z sąsiednich oraz dalszych, a nawet zagranicznych diecezji. Między innymi z Ełku, a nawet z Papui-Nowej Gwinei, gdzie biskupem jest rodowity Ślązak. Na początku nowego metropolitę przywitał arcybiskup senior Wiktor Skworc, który odwdzięczył się swojemu następcy za piękne pożegnanie, które ten wygłosił dla niego w Piekarach i powitał go jako swego następcę. W homilii nowy metropolita katowicki nawiązał do wypisanych na frontonie katowickiej katedry słów: „Soli Deo honor et gloria”, czyli „Tylko Bogu cześć i chwała”. – Tylko Jemu – podkreślił. – O tym przypomina i o to się dopomina nie tylko ten kościół z kamienia, ale przede wszystkim ten, który jest wspólnotą wiary i żywym Ciałem Chrystusa. Kościół przez wielkie „K”. Taki Kościół chciałbym tu na Górnym Śląsku razem z wami tworzyć.
- Szczegóły
- Witek Hanke
Jeszcze nie tak dawno ludzie traktowali odpust jako okazję do spotkania się i świętowania. Były to takie urodziny wszystkich. Święto patrona lub patronki parafii. Wszyscy z tej okazji dobrze sobie życzyli. Było wspólne wyjście do kościoła przed obiadem, na odpustową sumę z kazaniem, które koniecznie musiał wygłosić przyjezdny kaznodzieja. Co bardziej pobożni szli jeszcze na nieszpory. Dopiero po południu był obowiązkowy świąteczny kołocz w kilku smakach, a potem opowieści rodzinne, które z czasem przeradzały się we wspólne śpiewanie. Dzieci dostawały drobne pieniądze i mogły sobie pójść za nie kupić jakieś odpustowe atrakcje na „budach”. Z sentymentem do tego wracamy. Tak było w wielu domach, lecz w niewielu praktykuje się dziś tradycję odpustu. Tym bardziej cieszy nas, że po latach pandemii, w czasie których wszystko było inaczej, a właściwie niczego nie było, nasz tegoroczny odpust znowu zaczął wyglądać tak jak dawniej.
- Szczegóły
- Witek Hanke
Od kilku lat procesja na Boże Ciało organizowana w parafii musi się obyć bez nas. Od czasów pandemii, kiedy nie mogliśmy opuszczać Ośrodka, w Boże Ciało przygotowujemy własne ołtarze, które ustawiane są w poszczególnych świetlicach. W każdej świetlicy przygotowywane jest godne miejsce, na którym spocznie monstrancja z Panem Jezusem w Najświętszym Sakramencie przyniesiona w procesji przez księdza Antoniego. Spodobało nam się takie rozwiązanie. Nie tylko dlatego, że więcej osób angażuje się w przygotowania, również dlatego, że w święta zwykle jest też nieco mniejsze obłożenie personelem, a przy wyjściu na procesję parafialną trzeba by zapewnić naszym mieszkańcom znacznie bogatszą asystę. Najważniejsze jest jednak to, że w procesji w budynku mogą brać udział bezpiecznie wszyscy i to, że u siebie mamy aż sześć ołtarzy. Modlimy się w ten sposób o połowę więcej niż gdzie indziej.
- Szczegóły
- Witek Hanke
Ikebana to japońska sztuka układania kwiatów, która ma wielowiekową tradycję. W tej sztuce stosowana jest zasada trójkąta pionowego, którego rozkład opiera się na trzech głównych liniach, które są dominujące w całej kompozycji. Pierwsza linia główna to centralna i najdłuższa oś układu florystycznego. Symbolizuje ona niebo. Druga linia symbolizuje ludzki byt, zaś trzecia, najkrótsza, symbolizuje ziemię. Przy tworzeniu japońskiej kompozycji główny nacisk kładzie się na pionowe elementy konstrukcji. Najpierw montuje się więc gałązki, patyczki i wszelkiego rodzaju elementy użyte do stworzenia ramy, a dopiero w dalszej kolejności kwiaty. W odróżnieniu od europejskich kompozycji, gdzie dużą rolę odgrywa kolorystyka kwiatów używanych zarówno w fazie pąku jak i pełnym rozkwicie, w japońskiej ikebanie najważniejsza jest ich linearność, czyli układanie roślinnych elementów w sposób równomierny i ciągły.
- Szczegóły
- Witek Hanke
W czasie, gdy w Halembie trwały jeszcze sportowe zmagania w Szkole Podstawowej nr 11 w Bielszowicach miała miejsce Śląska Gala, podczas której panu Michałowi Pierończykowi – Prezydentowi Miasta Ruda Śląska – został zwrócony klucz do miasta. Kilka dni wcześniej, w Kochłowicach, przekazał go on w ręce osób niepełnosprawnych otwierając XIX Tydzień Godności Osób z Niepełnosprawnościami. W organizowane zabawy angażowano zaproszonych gości, rodziców i uczniów. Pięknie i z pomysłem przygotowane konkursy wszystkim dostarczyły wiele radości i zabawy. Bawili się i biorący w nich udział i ci, którzy przyglądali się temu, co się dzieje z widowni. Występy artystyczne przygotowane przez uczniów mogły zachwycać i zachwycały, o czym świadczą gromkie oklaski jakimi została nagrodzona każda grupa jaka pojawiła się na zaimprowizowanej estradzie. Duże brawa otrzymała też specjalnie zaproszona na tę okazję grupa bębniarzy „Hakuna Matata” z zaprzyjaźnionej z „Jedenastką” szkoły.
Czytaj więcej: ZAKOŃCZENIE TYGODNIA GODNOŚCI (7 czerwca 2023)
- Szczegóły
- Witek Hanke
Tak naprawdę to pierwszy dzień Olimpiady Radości jest zawsze tylko przygrywką do prawdziwych olimpijskich zmagań, jakie towarzyszą nam w drugim dniu zawodów. Zabawy i konkursy przeprowadzane w sposób raczej rekreacyjny ustępują wtedy miejsca tradycyjnym dyscyplinom sportowym. W tym roku zawodnicy rywalizowali ze sobą o miano najlepszych w tenisie stołowym, w bocce, w badmintonie, w rzucaniu do tarczy – czyli w darcie oraz w ulubionych przez wszystkich grze w stołowe piłkarzyki. W związku z naszym jubileuszem, bo nasze zawody odbywały się już po raz dwudziesty piąty, uroczysta ceremonia otwarcia olimpiady z udziałem postaci w antycznych strojach została powtórzona. Na maszt raz jeszcze wciągnięto flagę olimpijską, a przy dźwiękach hymnu olimpijskiego ponownie zapalono olimpijski znicz. Ceremonii dopełnił, otwierając ostatecznie zawody, dyrektor Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych – pan Jan Wroński.
- Szczegóły
- Witek Hanke
Olimpiada Radości, o której z czystym sumieniem możemy powiedzieć, że jest naszą sztandarową, sportową imprezą, odbyła się w tym roku już po raz dwudziesty piąty. Srebrny jubileusz imprezy wcale jednak nie oznacza, że jej organizowanie rozpoczęliśmy równo ćwierć wieku temu. Pandemia przeszkodziła wprawdzie jej ciągłości, ale nie zmieniła ducha samego spotkania i nastawienia z jakim zawodnicy, towarzyszący im trenerzy i opiekunowie podchodzą do poszczególnych dyscyplin. W pierwszym dniu naszej Olimpiady zadbaliśmy o szczególną oprawę ceremonii otwarcia. Jak zawsze, punktem kulminacyjnym było zapalenie olimpijskiego znicza, którego dokonał, wraz z jedną z najmłodszych uczestniczek naszych zawodów z Ośrodka Adaptacyjnego w Bykowinie, obecny wśród nas dyrektor Caritas Archidiecezji Katowickiej – ks. Łukasz Stawarz.
Czytaj więcej: ZABAWA W ANTYCZNEJ ARANŻACJI (6 czerwca 2023)
- Szczegóły
- Witek Hanke
Kiedy kierownik warsztatu terapii zajęciowej przekazywał rodzicom informacje dotyczące funkcjonowania warsztatu, czas uczestnikom naszego warsztatu umilali ich instruktorzy, którzy z myślą o nich, od samego rana montowali na naszym boisku różnego rodzaju atrakcje. Zawodnicy zostali podzieleni na kilka zespołów. Różnili się między sobą kolorem ryczących koszulek, dzięki czemu każda drużyna była doskonale rozpoznawalna i łatwo było można ją zauważyć. Nawet z daleka, co tym razem było bardzo ważne, bo wysoko nad boiskiem kręcił się pracowicie dron, dzięki któremu, a właściwie dzięki kierującemu nim panu Bartkowi udało nam się pozyskać naprawdę imponujące zdjęcia. Każda drużyna miała też swojego opiekuna, z którym podchodziła do kolejnych stanowisk. Można powiedzieć, że był to dla nas ostatni trening przed Olimpiadą Radości. Część dyscyplin zostanie przecież wykorzystana podczas zbliżającej się naszej jubileuszowej imprezy.
- Szczegóły
- Witek Hanke
Wyczekiwanie naszych mieszkańców na zbliżający się Dzień Dziecka było przepełnione nadzieją, że będzie on połączony z długo oczekiwanym przez niektórych grillem. Pogoda do tej pory jakoś nie szczególnie zachęcała do przesiadywania na dworze. W pierwszym dniu czerwca było jednak tak pięknie, że nikt nie miał wątpliwości, że kiełbaski z grilla na naszym mini festynie pojawia się na pewno. Zaplanowano również zorganizowanie zabawy tanecznej na wolnym powietrzu. Wyniesiono w związku z tym głośniki i ustawiono pod wiatą. Kilku chłopaków zaproponowało, że sami zajmą się muzyką i mają już przygotowane odpowiednie kawałki. Wobec wyrażonych wątpliwości, czy aby odpowiednie, usłyszałem, że jak najbardziej, i że nie będzie to w żadnym wypadku jakaś tam łupanina, i że nie będzie brzydkich wyrazów, i że w ogóle sam miód… No i pięknie było. Nikogo nie trzeba było prosić do zabawy z chustą. Jest to jedna z ulubionych zabaw, którą można rozgrywać na różne sposoby.
Czytaj więcej: JESZCZE PO KROPELCE – CZYLI HIT NA DZIEŃ DZIECKA (1 czerwca 2023)
- Szczegóły
- Witek Hanke
Już po raz dziewiętnasty wspólnie z innymi placówkami i instytucjami udzielającymi wsparcia osobom z różnego rodzaju niepełnosprawnościami rozpoczęliśmy, planowane na więcej niż tydzień, świętowanie. Tydzień Godności Osób z Niepełnosprawnościami powierzyliśmy Panu Bogu rozpoczynając od Mszy Świętej odprawionej w sanktuarium Matki Boskiej z Lourdes w Kochłowicach. Wiele minut przed rozpoczęciem liturgii kościół był szczelnie wypełniony. Zajęte były też wszystkie miejsca dodatkowo przygotowane przed wejściem. Ksiądz proboszcz z wielką radością wszystkich przywitał, wyrażając radość z tak licznego przybycia, zaś dyrektor katowickiej Caritas skierował do nas Słowo Boże. Wśród zebranych w kościele nie zabrakło pani senator Doroty Tobiszowskiej oraz Prezydenta Miasta – pana Michała Pierończyka i Przewodniczącego Rady Miasta – pana Kazimierza Myszura, którzy wraz ze swoimi zastępcami zasiedli w jednej z pierwszych ławek.
- Szczegóły
- Witek Hanke
W ostatnią niedzielę maja tysiące mężczyzn i młodzieńców z terenu całej Archidiecezji pielgrzymują do Piekar Śląskich, aby tam oddać hołd Matce Bożej. Pielgrzymka ta ma mocno zakorzenione tradycje i w naszym Ośrodku. Od lat staramy się dbać, aby na piekarskim wzgórzu nie zabrakło naszej, męskiej reprezentacji. W tym roku po raz ostatni mieliśmy okazję wysłuchać słowa społecznego Arcybiskupa Wiktora Skworca, który w związku ze swoim przejściem na emeryturę podziękował wszystkim i pożegnał się z wiernymi. Poza wieloma poruszonymi przez niego tematami przypomniał on kilka postaci z Panteonu Górnośląskiego, wskazując je jako godne naśladowania. Byli to: Wojciech Korfanty, błogosławiony ks. Jan Macha, czekający na beatyfikację ks. Franciszek Blachnicki oraz św. Jan Paweł II, który dokładnie 40 lat temu, już jako papież, spotkał się ze śląskimi pielgrzymami na lotnisku Katowice-Muchowiec.
- Szczegóły
- Anna Mukian i Witek Hanke
Na prośbę grupy mieszkańców naszego Ośrodka wybraliśmy się ponownie na kilkudniową wycieczkę do Rabki Zdroju. W ubiegłym roku miejsce to zrobiło na nas wszystkich ogromne wrażenie i dostrzegliśmy jego potencjał. Zapadła decyzja, aby przyjechać tu raz jeszcze. Tym razem, zgodnie z życzeniem naszych mieszkańców, przyjechaliśmy do hotelu o znacznie wyższym standardzie. Pierwszy dzień poświęciliśmy w zasadzie na organizację, to znaczy rozpakowanie, ustalenie wspólnie zasad panujących na wyjeździe oraz zaplanowanie atrakcji na kolejne dni. Późnym popołudniem udaliśmy się na spacer w celu zrelaksowania się oraz zakupu niezbędnych produktów spożywczych dla mieszkańców. W kolejne dni staraliśmy się wykorzystać dobrą pogodę i zwiedzać miejsca których w zeszłym roku się nie udało się nam odwiedzić. Nie omijaliśmy jednak atrakcji które już poznaliśmy ostatnim razem. Podczas każdego niemal spaceru musieliśmy zahaczyć o sklepy z pamiątkami mimo, że byliśmy już tam wiele razy…
- Szczegóły
- Alina Weiss
W dniu 25 maja grupa uczestników Warsztatu Terapii Zajęciowej pojechała do Chorzowa, by odwiedzić Zoo. A wszystko zaczęło się od zajęć z biblioterapii prowadzomych przez pracownika socjalnego, podczas których nasi uczestnicy słuchali ciekawostek o zwierzętach. Każdy z uczestników zajęć stwierdzał, że bardzo chciałby zobaczyć pandy oraz słonie na żywo, a nie w książce. Pani Alina i pani Urszula podjęły decyzję o zorganizowaniu wycieczki. W dniu wyjazdu pogoda nam dopisała, humory były doskonałe, więc wycieczka już od początku zapowiadała się doskonale. W zoo odwiedziliśmy m.in. węże, papugi, rybki, małpy, lwy, nosorożce, pingwiny, żyrafy, wielbłady, tygrysy i oczywiście słonie oraz pandy. W trakcie spaceru na drodze powitał nas piękny paw, rozkładając swoje pióra. Pełni wrażeń skierowaliśmy swojej kroki do kawiarenki, gdzie zamówiliśmy pyszną kawę.
- Szczegóły
- Witek Hanke
W piękne, niedzielne popołudnie grupa osób związanych z zajęciami klubowymi wraz ze swoimi instruktorami wybrała się na wycieczkę. W samochodzie mieliśmy tym razem nadkomplet. Nie dość, że wszystkie miejsca były zajęte, uczestnicy wycieczki zażyczyli sobie, żeby pojechał z nami zaprzyjaźniony pies. W głosowaniu, w którym przeciwny był jedynie właściciel psa, przegłosowano, że jedzie i nie było od tego możliwości odwrotu. Początkowo jechaliśmy w kierunku Ustronia i tam też zamierzaliśmy dotrzeć. Ruch na drodze wskazywał jednak, że powracających z tamtych rejonów w godzinach wieczornych będzie znacznie więcej. Obawiając się zatem korków przy wjeździe na popularną Wiślankę zmieniliśmy ostatecznie pierwotne plany. Uczestnicy wycieczki z radością przyjęli propozycję, aby wycieczkę krajową zamienić na zagraniczną. W Cieszynie, bo tam ostatecznie zdecydowaliśmy się zatrzymać, udaliśmy się najpierw na Wzgórze Zamkowe.
Strona 3 z 6