Niedziela palmowa to ostatnia niedziela przed Świętami Zmartwychwstania Pańskiego. Zwykle przygotowujemy na tę okazję palmy, z którymi wchodzimy później do kościoła podczas procesji. Tym razem nie udało się przygotować palm własnoręcznie, bo po prostu nie było z czego. Przyroda nie obudziła się jeszcze z zimowego snu i na drzewach nie można się było dopatrzeć nawet malusieńkich pączków, a co dopiero listków czy tradycyjnych przedświątecznych bazi. Nie ma jednak tego złego, czego nie można zamienić w dobro. Zakupiliśmy dla naszych mieszkańców palemki w postaci niewielkich gałązek prawdziwych palm, którymi machali oni podczas odczytania przez księdza Ewangelii opisującej wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy. Prawdopodobnie takie właśnie gałązki, albo bardzo do nich podobne blisko dwa tysiące lat temu słali wraz z płaszczami pod Jego stopy, a w zasadzie pod kopytka osiołka, na którym wjeżdżał, mieszkańcy tego miasta.

Nasi mieszkańcy również z radością wołali: Hosanna prześcigając się w tym kto wyżej uniesie swoją palmę. Potrafili się też wyciszyć na czas odczytania opisu Męki Pańskiej, która przy tej okazji została przedstawiona z podziałem na role. Z uwagą wysłuchali zapowiedzi tego wszystkiego, co czeka nas w najbliższych dniach. To wszystko oznacza, że święta są już bardzo blisko.