W naszym Domu jest kaplica, w której codzienne, tzn. od poniedziałku do piątku, od godziny szóstej rano przez całą godzinę odbywa się cicha, indywidualna adoracja wystawionego Najświętszego Sakramentu. Wystawienie kończy się zawsze wspólną modlitwą poranną i błogosławieństwem sakramentalnym. Biorą w nim udział zarówno chętni mieszkańcy jak i pracownicy, z których wielu zagląda do kaplicy przed rozpoczęciem pracy.
O 12.00 gromadzimy się w kaplicy wspólnie z uczestnikami WTZ na modlitwie „Anioł Pański”, która zwykle powiązana jest ze wspólnym śpiewem. Kolejną okazją do spotkania z Panem Jezusem jest odmawiana codziennie o godzinie 15.00 Koronka do Miłosierdzia Bożego. Wielu mieszkańców bierze w niej udział wspólnie z opiekunami. Koronkę prowadzi kapelan, opiekunowie lub sami mieszkańcy. Msze święte odprawiane są o stałych porach. W niedziele i święta o godzinie 10.00, a w tygodniu, za wyjątkiem środy, o 17.30. Wszyscy chętni, w każdy pierwszy piątek miesiąca, maja okazję do pojednania się z Panem Bogiem w Sakramencie Pokuty. Regularna spowiedź poprzedzona jest zawsze wspólnym rachunkiem sumienia i wspólną adoracją Najświętszego Sakramentu.
Tradycyjnie już, od wielu lat, z myślą o całej wspólnocie naszych wychowanków 
i podopiecznych przygotowywane są w Ośrodku rekolekcje wielkopostne. Udajemy się wtedy do parafialnego kościoła, bo w żadnej z naszych kaplic nie udałoby nam się wszystkim pomieścić. Tradycją są również przeprowadzane dwa razy w roku, jeden w adwencie, drugi w wielkim poście, dni skupienia dla pracowników. Raz w roku organizowane są dla pracowników pielgrzymki, w których biorą również udział chętni mieszkańcy.
Szczególnie uroczyście przeżywamy w naszej wspólnocie wszelkie święta. Należy do nich ośrodkowy odpust, który obchodzimy w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, Wielkanoc, poprzedzoną uroczystościami związanymi z Triduum Paschalnym, czy w końcu wspólna wigilia, pasterka i popołudniowe kolędowanie w obydwa dni Świąt Bożego Narodzenia. Od kilkunastu lat naszej pasterce towarzyszy żywa stajenka. Każdego roku rodzinna z kręgu naszych pracowników lub przyjaciół Ośrodka, która cieszy się akurat błogosławieństwem narodzenia dziecka płci męskiej, zapraszana jest do odegrania tej wyjątkowej roli w tym wyjątkowym dniu. Chyba tylko raz się tak zdarzyło, że grającego Małego Jezuska trzeba było zastąpić lalką, bo maleńki aktor się rozchorował.
Czas przed pojawieniem się pierwszej gwiazdki poprzedzają dni przygotowania i niecierpliwego oczekiwania. Jest to czas, w którym co roku uczestniczymy w roratach. Szóstego grudnia, z wiadomego powodu, w kaplicy jest praktycznie stuprocentowa frekwencja. Nikt nie chce przecież podpaść świętemu Mikołajowi. Jest to jeden z gości, który jest w naszej kaplicy bardzo mile widziany. Chętnie przyjmujemy w tym miejscu również innych gości, urządzamy koncerty i spotkania z ciekawymi ludźmi.
Zawsze chętnie włączamy się w ogólnokościelne inicjatywy religijne związane z życiem kościoła powszechnego i lokalnego. Przykładem może być tu wspólna modlitwa o pokój, która była odpowiedzią na apel papieża Franciszka, czy nasz udział w światowej adoracji Najświętszego Sakramentu. Niezwykle uroczyście w naszej kaplicy żegnaliśmy również zmarłego Ojca Świętego błogosławionego Jana Pawła II, na spotkania z którym niejednokrotnie mieliśmy okazję pielgrzymować. Co roku też nasi przedstawiciele udają się na męską pielgrzymkę do Piekar, by pokłonić się Matce Sprawiedliwości i Miłości Społecznej. Nie brakuje też chętnych i odważnych, którzy w pieszej pielgrzymce reprezentują nasz Dom w drodze na Jasną Górę.
Większość tych inicjatyw nie byłaby możliwa gdyby nie zaangażowanie wielu oddanych pracowników. Największe zaangażowanie i troskę o nasze dusze i serca trzeba jednak przypisać księdzu Antoniemu Bartoszkowi, który pełniąc odpowiedzialną funkcję dziekana Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach każdego dnia, z dużym zaangażowaniem, służy naszym wychowankom i pracownikom jako ośrodkowy kapelan.