Jubileuszowe, X Spotkania Aktorskie Osób Niepełnosprawnych przeniosły nas w inną rzeczywistość. I chociaż dziesiąte urodziny Spotkań świętowaliśmy w Miejskim Centrum Kultury im. Henryka Bisty w Rudzie Śląskiej, to w trakcie ich trwania odbyliśmy niezapomnianą podróż w czasie i przestrzeni. Ale pozwólcie, że zacznę od początku. W tym szczególnym dniu, 23 października, rozpoczęliśmy nasze spotkanie od wspomnień. Oglądaliśmy, przygotowane w formie filmowej prezentacji, zdjęcia z poprzednich Spotkań Aktorskich przypominając sobie jak to się zaczęło i dlaczego nasz Ośrodek postanowił zapraszać niepełnosprawnych aktorów do Rudy Śląskiej. Odpowiedź jest prosta: powołaliśmy Spotkania z szacunku do tych niepełnosprawnych, którzy ciężko pracując nad swoim talentem aktorskim zostali wyróżnieni na festiwalach teatralnych. Do wyróżnionych przez tegoroczny Festiwal Albertina należy grupa teatralna „?” - znak zapytania z Zespołu Szkół Specjalnych nr 8 w Tychach. Zaprezentowali nam przedstawienie „Janusz Korczak - spowiedź motyla”. Zostało ono zainspirowane opowiadaniem Janusza Korczaka pod tym samym tytułem. Janusz Korczak tworzył „Spowiedź motyla” korzystając ze swojego pamiętnika, który pisał mając kilkanaście lat.
Przedstawienie było więc pełne wyznań i refleksji młodego Korczaka gimnazjalisty. Jak zwykle w wydaniu tej grupy aktorskiej zostaliśmy zauroczeni świetnie przygotowaną scenografią, na tle której doskonale przygotowani niepełnosprawni artyści zaprezentowali świetnie opanowany kunszt aktorski. W następnej kolejności na deskach scenicznych ukazali się „Zaczarowani”. Tak w ogóle to ukazywali się tego dnia jeszcze dwukrotnie. Za każdym razem pozostawiali widownię z dłońmi ułożonymi do oklasków. „Zaczarowani” reprezentowali gospodarza Spotkań, czyli nasz Ośrodek. Zaprezentowali etiudy teatralne, pod wymownym tytułem: „W drodze do przedstawienia”. Niewątpliwym talentem i swobodą scenicznego ruchu wręcz zaczarowali licznie zebraną widownię. W świat żydowskich legend wprowadziła nas grupa z Bielska Białej. Zaprezentowali się w przedstawieniu zatytułowanym: „Szczęście i nieszczęście”. Było to niezwykłe przedstawienie również w tym sensie, że ta grupa pokazała nam jak przy pomocy kilku pieczołowicie przygotowanych rekwizytów piętnastu utalentowanych niepełnosprawnych aktorów może teatralnie przedstawić cechy mające wpływ na powodzenie i szczęście człowieka. Gratulujemy kunsztu i pomysłowości. Ocena kunsztu aktorski najlepiej wyraża się na twarzy przeżywającego przedstawienie czyli widza. Ciekaw jestem czy mi uwierzycie, jeśli wam powiem, że najmłodsi uczestnicy naszych Spotkań, przedszkolaki swoim występem sprowokowali najwięcej łez w oczach licznie zebranej widowni? Tak, to właśnie wychowankowie, aktorzy z Ośrodka Adaptacyjnego w Rudzie Śląskiej swoim występem podbili serca każdego z nas. Było to bardzo ciekawe i zarazem niespotykane zestawienie: z jednej strony olbrzymia scena, na niej zaś niepełnosprawne dzieci próbujące na ile tylko mogły wykonać wszystko czego się nauczyły, wszystko to zaś w scenerii ich roześmianych dziecięcych oczu… a po drugiej stronie widownia, która autentycznie przeżywała spektakl: „Od zadumania do podskakiwania”. Myślę, że za te wzruszenia jesteśmy im szczególnie wdzięczni. Po takich przeżyciach wszystkim należało się chwilę oddechu. W czasie antraktu każdy mógł wymienić się swoimi spostrzeżeniami, spotkać się z aktorami i ich opiekunami, można też było skosztować autentycznego śląskiego kołocza. Odświeżeni i zadowoleni mogliśmy usiąść w wygodnych fotelach naszego MCK-u. W czasie przerwy przygotowywała się do swojego występu grupa „Baj” z Rybnika reprezentująca Specjalny Zespół Szkolno – Przedszkolny. Było to niesamowite, lecz przyznać się do tego muszę, że już po rozpoczęciu przedstawienia myślałem, że jestem na wiejskim podwórku. Aktorzy pięknie i kolorowo przebrani odgrywali kurczątka, kury, czy koguta. Pod wymownym tytułem: „Przyjaciele z podwórka” skrywało się bowiem ciekawe opowiadanie o grupie przyjaciół, która razem spędza czas na wiejskim podwórku. Niestety wiejską sielankę zakłócił lis, który chytrze, podczas zabawy porwał jedno z kurczątek. I tu zaczęła się wielka przygoda opowiedziana nam w przedstawieniu: przyjaciele wyruszają na poszukiwanie kurczątka. Z każdą upływającą minutą zadawaliśmy sobie pytanie: czy dzięki ich wspólnym działaniom uda się odnaleźć i uwolnić kurczątko? I wyobraźcie sobie, że kiedy kurczątko… Przepraszam, że nie opowiem do końca. Może kiedyś uda wam się być na tym przedstawieniu, więc nie wypada zdradzać zakończenia. Dla grupy niepełnosprawnych aktorów z Rybnika wielkie oklaski! Brawo! Powiedziałbym nawet: Bravissimo! Na zakończenie X Spotkań Aktorskich Osób Niepełnosprawnych wystąpiła grupa „Otwarte Serca” z Warsztatu Terapii Zajęciowej w Dąbrowie Górniczej. I tu doznałem szoku: myślałem, że jestem na przedstawieniu w teatrze im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, zaś na scenie czterej profesjonalni aktorzy. Myślę, że nie tylko ja odniosłem takie wrażenie. Zaprezentował się nam kwartet czterech aktorów w sztuce B. Schaeffera „Kwartet dla Czterech Aktorów”. Proszę sobie wyobrazić czterech panów elegancko ubranych, z manierami (a jakże) dyskutujących o … no właśnie. Tak naprawdę trudno określić o czym oni dyskutowali, jednak była to dyskusja na konkretny temat, choć absurdalny (można by powiedzieć). My widzowie doświadczaliśmy już to konieczności śmiechu, już to swoistego rodzaju zadumania lub totalnego zawieszenia w rzeczywistości. I chociaż tak do końca nie wszystko było zrozumiałe, to jednak gra aktorska była tak wyśmienita, że długo oklaskiwaliśmy grupę „Otwarte Serce”. Gratulacje!
Dodam jeszcze, że każda grupa otrzymała w darze wdzięczności pamiątkową statuetkę, wykonaną w naszym warsztacie terapii zajęciowej, zaś każdy z występujących na scenie imienny pamiątkowy dyplom. Za Wasz trud, za nasze wzruszenie dziękujemy. Do zobaczenia na teatralnych deskach. Za wzorcowy wolontariat dziękujemy serdecznie grupie uczniów z Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 3 im. Jana Pawła II w Rudzie Śląskiej. Przyjmijcie z serca płynące: Bóg Zapłać!
