Już po raz osiemnasty niepełnosprawni zawodnicy, zmagający się w dyscyplinach, które prawdopodobnie nigdy nie osiągną statusu dyscyplin olimpijskich, mieli okazję spotkać się na halembskiej Hali Sportowej. Dzięki życzliwości władz naszego miasta, Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Rudzie Śląskiej i zaangażowaniu naszych pracowników osiągnęliśmy w ten sposób pełnoletniość. Dorosła już zatem Olimpiada Radości zgromadziła w pierwszym dniu ponad 160, w znacznej mierze niedorosłych jeszcze, uczestników. Informacja dotycząca liczby zawodników jest o tyle ważna, że w ciągu trzech dni sportowych zmagań będą zmieniali się oni na parkiecie, a przez to ich liczba będzie znacznie większa. Jak zwykle Olimpiadę Radości rozpoczęło uroczyste otwarcie. Przemarsz wszystkich drużyn obserwowali nasi goście. Nie zabrakło wśród nich przedstawicieli władz miejskich, a nawet wojewódzkich. Dyrektor katowickiej Caritas, ksiądz dr Krzysztof Bąk zwrócił uwagę na znaczenie tego typu spotkań i możliwości jakie dają one zarówno osobom niepełnosprawnym jak i tym, którzy je na co dzień wspierają. Wszyscy, jak zauważył, mają okazję do okazywania sobie nawzajem Miłości.

List z pozdrowieniami od Wicemarszałek Województwa Śląskiego – pani Aleksandry Skowronek odczytała pani Danuta Rosa – dyrektor Wydziału Edukacji, Nauki i Sportu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego. Prezydent Rudy Śląskiej – pani Grażynie Dziedzic, przypadł zaś zaszczyt wygłoszenia tradycyjnej, rozpoczynającej igrzyska formuły, na którą wszyscy zebrani czekali z nieukrywaną niecierpliwością. Zgodnie z tradycją naszych olimpiad na maszt wciągnięto wniesioną przez zawodników olimpijską flagę i zapalono znicz. W tym roku zapłonął on dzięki małemu Mateuszowi z Ośrodka Adaptacyjnego w Bykowinie. Wykazał się on wielkim męstwem. Dzielnie doniósł olimpijski ogień do miejsca, gdzie usytuowano symboliczny znicz. Ogień zapłonął bezpiecznym płomieniem i przez trzy dni towarzyszył sportowym zmaganiom.

W pierwszym dniu w zaproponowanych przez organizatorów piętnastu konkurencjach rywalizowało blisko stu siedemdziesięciu zawodników z terenu naszego regionu. Znane i lubiane konkurencje zostały w tym roku ubogacone o dwie kolejne. Pierwsza z nich pod nazwą „ziarenko na wagę złota” polegała na wybieraniu, spośród wielu różnych ziaren, jak najwięcej ziaren grochu. Zawodnicy układali je na wadze i ta decydowała, które z nich ważąc najwięcej przyczyniły się do przyznania złotego medalu w tej konkurencji. Druga, nowa konkurencja – „pachołek szczęścia” pozwalała na wspomaganie przez trzymającego pachołek zawodnika swoich kolegów z drużyny, którzy mieli za zadanie trafiać w niego różnego rodzaju piłeczkami. W tej formie zabawy nie tylko celność się liczyła, ale i refleks trzymającego pachołek. Tradycyjnie rozegrano pojedynki w sztandarowych naszych dyscyplinach. Z wielkim zaangażowaniem przeciągano linę i układano, wysokie na ponad trzy metry, wieże z kartonów. Ogłoszono również i rozstrzygnięto konkurs na najlepiej dopingującą grupę kibiców, którą okazała się ekipa z WTZ diecezji gliwickiej z Zabrza. Ich kolorowe stroje, pompony i gardła nie do zdarcia pozostawiły daleko w tyle innych kandydatów do tego tytułu. Kolejny konkursem w jakim mogli wziąć udział kibice był konkurs wiedzy sportowej, zaś dla utalentowanych plastycznie organizatorzy, w związku z rokiem rozwoju, ogłoszonym przez parlament europejski, przygotowali możliwość wypowiedzenia się w temacie: „sport drogą do rozwoju”. Chętnych do udziału nie brakowało, a najlepsi zostali nagrodzeni. Wszyscy uczestnicy osiemnastej Olimpiady Radości otrzymali, specjalnie na tę okazję przygotowane, okolicznościowe medale, które nawiązywały do naszego ośrodkowego jubileuszu. Duży, ciężki medal z

wizerunkiem, patronującego od dwudziestu lat Ośrodkowi, Najświętszego Serca Pana Jezusa zawisł więc na szyi każdego sportowca. Wielu z nich otrzymało jeszcze inne, za najlepsze wyniki w poszczególnych dyscyplinach, ale ten, okolicznościowy był z pewnością dla wielu najcenniejszy.