14 stycznia w Katowicach miała miejsce szczególna uroczystość. Doktorat honoris causa Uniwersytetu Śląskiego odebrał abp Szczepan Wesoły - wieloletni opiekun polskiej emigracji. Ten jeden z najstarszych polskich biskupów, zwany „biskupem na walizkach” z duszpasterską posługą zjeździł cały świat, był wszędzie tam, gdzie – jak mówiono – „los zagnał Polaków”. Abp Wesoły jako pierwszy został honorowym obywatelem Katowic, a w 1996 r. doktorat honoris causa przyznał mu Katolicki Uniwersytet Lubelski. Dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego ks. Antoni Bartoszek poinformował, że 25 listopada ubiegłego roku Senat Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, przychylając się do inicjatywy Wydziału Teologicznego, podjął uchwałę w sprawie nadania tytułu doktora honoris causa abp. Szczepanowi Wesołemu – „niestrudzonemu opiekunowi i duszpasterzowi Polonii na świecie, wielkiemu synowi śląskiej ziemi”. Uroczystość nadania mu honorowego tytułu rozpoczęła się o godz. 11 w auli Wydziału Teologicznego. Wziął w niej udział m.in. Prymas Polski abp Wojciech Polak oraz abp Józef Kowalczyk.
88-letni abp Wesoły jest jednym z polskich biskupów o najdłuższym stażu. Biskupem mianował go papież Paweł VI 11 grudnia 1968 r. Sakrę przyjął 7 lutego 1969 r. w Warszawie, w prywatnej kaplicy prymasa Stefana Wyszyńskiego, jako biskup pomocniczy archidiecezji gnieźnieńskiej. Od początku jego misją było duszpasterstwo wśród Polonii.
- Moim zadaniem była służba ludziom, którzy musieli po zakończeniu wojny budować swoje życie poza krajem, gdyż ze względów politycznych do Ojczyzny wrócić nie mogli – wspominał 40 lat po przyjęciu sakry biskupiej. Jego dewizą biskupią są do dziś słowa „Laetus serviam – będę służył z radością”.
Abp Wesoły urodził się 16 października 1926 r. w Katowicach. 15 września 1951 r. wstąpił do Papieskiego Kolegium Polskiego w Rzymie, jednocześnie kształcił się na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, gdzie w 1957 r. uzyskał licencjat z teologii. Święcenia kapłańskie przyjął 28 października 1956 r. Na życzenie abp. Józefa Gawliny pozostał w Rzymie, gdzie pracował nad wydawnictwami jubileuszowymi z okazji Millenium Chrztu Polski. W latach 1958–1962 sprawował funkcję duszpasterza emigrantów polskich przebywających we Włoszech. Od grudnia 1959 r. kontynuował naukę w Papieskim Instytucie Pastoralnym przy Uniwersytecie Laterańskim, a następnie w Akademii Alfonsjańskiej i dominikańskim Uniwersytecie Pro Deo. W latach 1962-1965 kierował Sekcją Słowiańską Biuro Prasowego Sekretariatu Soboru Watykańskiego II. W 1967 r. uzyskał doktorat z teologii na Uniwersytecie Laterańskim, w tym samym czasie objął kierownictwo Centralnego Ośrodka Duszpasterstwa Emigracyjnego w Rzymie. Początkowo do jego zadań jako biskupa pomocniczego należało wspomaganie w pracy bp. Władysława Rubina, delegata prymasa Polski dla duszpasterstwa emigracyjnego. Sam bp Wesoły objął funkcję delegata w 1980 r. W tej roli odbył kilkaset podróży duszpasterskich, odwiedzając katolickie ośrodki polonijne na całym świecie. 7 lutego 1994 r. został uhonorowany tytułem arcybiskupa ad personam. W kwietniu 2003 r. przeszedł na emeryturę, na stałe mieszka w Rzymie.
Wśród zaproszonych gości nie zabrakło oczywiście naszego dyrektora. Pan Dariusz Sitko reprezentował nasz Ośrodek na tej niecodziennej i pięknej uroczystości. Dla społeczności związanej z naszą placówką jest to niewątpliwie wielkie wyróżnienie i zaszczyt. Dzięki temu mamy też możliwość przedstawić wszystkim, którzy nie mogli być wtedy na wydziale, fotoreportaż wykonany przez naszego dyrektora.
