Tegoroczny czas adwentu pozwolił nam lepiej poznać i zbliżyć się do świętej Teresy z Avila, której karty z życia i myśli towarzyszyły nam podczas kolejnych roratnich spotkań. Przygotowując się do Świąt Bożego Narodzenia, oczekując na kolejne przyjście Pana Jezusa, mogliśmy głębiej przeżyć i zdać sobie sprawę z naszego  osobistego adwentu, oczekiwania na osobiste spotkanie z Bogiem. Przedstawiane życie świętej Teresy z całą pewnością wielu z nas uświadomiło jak prosta jest to droga i jak niewiele potrzeba żeby otworzyć się na Bożą łaskę. Bóg sam wystarczy – solo Dios basta – powtarzaliśmy codziennie za świętą Teresą od Jezusa.

Zatem niewiele, a może jednak wszystko? Chyba jednak wszystko. Uświadomiły nam to siostry karmelitanki, które w ostatnim dniu wzięły udział wraz z nami w roratach i podzieliły się z obecnymi w kaplicy mieszkańcami i pracownikami swoim pięknym świadectwem życia i modlitwy. Było to szczególnie cenne doświadczenie w związku z dopiero co niedawno rozpoczętym w Kościele rokiem życia konsekrowanego. Wdzięczni za ofiarowany nam czas, modlitwę i skierowane do nas słowo, my również obdarowaliśmy siostry upominkami wykonanymi w naszym warsztacie terapii zajęciowej, a Andrzej – jeden  z naszych mieszkańców spontanicznie opuścił na chwilę kaplicę by za moment wrócić z własnoręcznie namalowanym przez siebie obrazem przedstawiającym świętą Teresę. Obraz, który powstał kilka tygodni wcześniej oczywiście podarował siostrom zapewniając przy wszystkich zebranych, że jest to prezent, który przekazuje im „na zawsze”. Była to bardzo ważna deklaracja towarzysząca temu pięknemu gestowi. Radości spotkania dopełniły wspólne zdjęcia i pamiątkowe obrazki. Pamiętamy też o wzajemnie obiecanej sobie modlitwie.